Merk: Dumbarton
Land: Schotland
Regio: Lowland
Bottelaar: IB
Selectie: Alistair Walker Whisky Company
Type: Single grain
Editie: 26 Years Old [Infrequent Flyers N°132]
Gedistilleerd: 24/09/1997
Gebotteld: 02/2024
Rijping: Pedro Ximenez Sherry Puncheon
Finish: /
Vatnummer: 174
Flesoplage: 677
Geur: /
Smaak: /
Afdronk: /
Alcohol %: 53.8
Kenmerk: Single cask - Cask strength - Vintage whisky
Inhoud/cl: 70
Niet koudgefilterd & natuurlijke kleur: Ja
Dumbarton 26 Years Old [Infrequent Flyers N°132 / Alistair Walker Whisky Company] - Distilled 24/09/1997 - Bottled 02/2024 - Pedro-Ximenez Puncheon #174 - 53.8% abv. - 677 btl.
Style Pedro Ximénez Finish
Colour Burnt umber.
Nose This has the classically sweet and solventy aldehydic notes typical of mature grain - coconut ice cream, Battenberg cake and fresh cinema popcorn, combined with heavy sherry aromas, predominantly stewed fruits.
De Alistair Walker Whisky Company, gevestigd in Grangemouth, Centraal Schotland, werd opgericht in 2018. Met bijna 20 jaar ervaring in de Schotse whisky-industrie waagde Alistair Walker de sprong en besloot hij zijn eigen pad te banen - als een onafhankelijke bottelaar.
De whisky's worden gebotteld onder de merknaam ‘Infrequent Flyers’. Die naam verwijst naar de aard van veel van de vaten die we bottelen - vaak whisky's van minder bekende distilleerderijen die van uitstekende kwaliteit zijn, maar die nooit algemeen of consistent verkrijgbaar zijn geweest. Als zodanig zijn veel van onze bottelingen whisky's die je niet zo vaak ziet - vandaar de naam ‘Infrequent Flyers’.
In 1936 kocht de Canadese distilleerder Hiram Walker-Gooderham en Worts de opmerkelijke blender George Ballantine & Sons, waardoor het een aanzienlijke voorraad volwassen whisky en een gevestigd merk (Ballantine's) kreeg, maar geen distilleerderijen. Het had Glenburgie al in 1930 verworven en kocht Miltonduff ook in 1936, maar het ontbrak aan een betrouwbare bron van graanwhisky. Het jaar daarop richtte het Hiram Walker (Schotland) op om toezicht te houden op zijn nieuwe Schotse activiteiten en om een nieuw graan- en moutdistilleerderijcomplex te bouwen op de oude MacMillan-scheepswerf aan de oevers van de rivier de Leven, die het hoofdkantoor van de groep zou worden.
Toen Dumbarton in 1938 begon met distilleren, was het de grootste continue distilleerderij in Schotland die graanwhisky produceerde. Het was ook de eerste die de suprematie van de Coffey nog steeds betwistte door roestvrijstalen kolommen in Amerikaanse stijl te installeren, gebouwd door Vulcan Copper & Supply Co. uit Cincinnati. De ‘continue destillatie-eenheid’ had de mogelijkheid om zowel drinkbare graanalcohol als neutrale graanalcohol te produceren, maar kon alleen maïs verwerken.
Terwijl Dumbarton graanwhisky produceerde voor de Ballantine-blend, begon Inverleven, dat in hetzelfde jaar werd geopend, met het produceren van moutwhisky. In 1956 werd een derde Lomond-still toegevoegd met een aangehechte rectificatiekolom die was ontworpen om verschillende soorten alcohol te produceren. Met de gebruikte Inverleven's wash still, low wines en spirit charger, werd het technisch geclassificeerd als een aparte distilleerderij genaamd Lomond. Het werd ontmanteld in 1985, hoewel het nog steeds werd geborgen door Islay's Bruichladdich om zijn botanische jenever te produceren.
In 1988 werd Hiram Walker verkocht aan Allied Lyons, en dus viel Dumbarton voor het eerst onder Brits eigendom. Drie jaar later legde Allied de Inverleven distilleerderij stil en in 2002 volgde Dumbarton. De gebouwen zijn sindsdien gesloopt om plaats te maken voor nieuwe woningbouw, inclusief de al lang bestaande, iconische rode toren van de site.
Geen enkel verslag van de geschiedenis van Dumbarton zou compleet zijn zonder de ‘Scotch Watch’ te noemen, een 100-koppig stel Chinese witte ganzen dat in 1959 door Hiram Walker werd geïntroduceerd om Dumbartons whisky-aandelen te beschermen tegen indringers. De vogels werden een soort toeristische attractie en werden zelfs gebruikt om reclame te maken voor de Ballantine-blend. Toen Dumbarton uiteindelijk in 2002 werd gesloten, bleven de ganzen zitten, hoewel 10 jaar later de resterende zeven vogels uiteindelijk met pensioen gingen en met een bestaande kudde in Glasgow Green gingen leven.